انسان از آغاز پیدایش با روح کنجکاو خود همواره در پی یافتن پاسخ‌هائی برای سوالات بی‌شمار خود بوده است: جهان هستی چگونه شکل گرفت؟ خورشید و ستارگان چگونه پدید آمده‌اند؟ زندگی چیست؟ آیا سرنوشت هر انسان از قبل مشخص شده است؟ و هزاران سوال دیگر.

در آغاز او برای هر واقعه و پدیده، خدائی قایل بود. یعنی تصور می‌کرد اگر سیل می‌آید یا طوفان رخ می‌دهد خدایان خشمگین شده‌اند. طالع بینی اولیه نیز بر اساس ستارگان آسمان بر سرنوشت بشر و دیگر جانداران و حتی گیاهان پا گرفت. طالع بینان نخستین همه پیکره‌های آسمانی را صاحب عقل و شعور می‌دانستند و آنان را خدایانی تصور می‌کردند که تمام حرکات و پدیده‌های زمینی را تحت کنترل دارند و آنها را مسئول هر واقعه خوب یا بد در روی کره زمین می‌پنداشتند.

در حقیقت طالع بینی در ابتدا با خرافات و موهومات و سحر و جادو آغشته بود ولی بعدها راه خود را جدا کرد و حتی در دوره‌ای از تاریخ در برخی دانشگاه‌ها تدریس می‌شد. طالع بینان مصری با توجه به پیشینه مصر باستان نیز در این علم پیشرفت‌هائی داشته‌اند.

مصریان طالع اشخاص را در رابطه با تأثیر اجرا آسمانی ستارگان و سیارات و خورشید و ماه، بر روی آنان پیشگوئی می‎كردند كه البته این عمل مستلزم اطلاع دقیق از محل استقرار سیارات در بروج و مجموعه‎‌های آسمانی است. به ویژه محل قرار گرفتن ماه و خورشید در موقعیت‎های مختلف در لحظه تولد افراد مورد توجه بوده است و اینكه خورشید و ماه در چه زاویه و در كدام برج واقع شده باشند. همچنین گفتیم كه به مجموعه دوازده‏گانه از ستارگان، برج گفته می‎شود كه نام‌های عربی این بروج به شرح ذیل می‎باشند: حمل، ثور، جوزا، سرطان، اسد، سنبله، میزان، عقرب، قوس،‌ جدی، دلو، حوت